W pewnym momencie życia gitarzysty przychodzi taki moment w którym sam zaczyna tworzyć, improwizować. Można zdać się tylko i wyłącznie na słuch, ale pewna wiedza i umiejętności znajdowania odpowiednich dźwięków na gryfie na pewno będą dużym ułatwieniem.
Pewnie każdy, kto pomyślał o tym, żeby przyswoić dźwięki na gryfie spotkał się z takim obrazkiem:
Obrazek w przygotowaniu ze względu na brak przekierowania na stronę Jakuba Ciszaka.
I w tym momencie większość ludzi stwierdziłaby, że to jest nie do opanowania.
Jakim cudem więc znajdują się ludzie, którzy bez zastanowienia, na wyrywki potrafią nazwać dźwięki na WSZYSTKICH progach gitary?
Geniusze?
Pokażę Ci prosty sposób, dzięki któremu nauczysz się gryfu swojej gitary 🙂
Przede wszystkim, nie próbuj uczyć się wszystkiego na raz. To mija się z celem Ty tracisz czas i chęci do dalszej nauki.
Jaka jest moja recepta?
Nie jestem odkrywcą tej metody, ale bardzo mi pomogła.
Ucz się każdego dźwięku osobno.
Próbowałem uczyć się dźwięków na strunach.
E F Fis G Gis A B C Cis ....
A B C Cos..
D Dis E F ...
itd.
Efekt był taki, że potrafiłem bez wahania wymienić dźwięki po kolei, ale jak miałem znaleźć dźwięk G gdzieś indziej, pojawiał się problem.
Zacznij np. od dźwięku pierwszej i szóstej struny “E”. Spróbuj odnaleźć ten sam dźwięk na strunie 4.
Jest to drugi próg. A teraz przyjrzyj się uważnie tym dźwiękom.
Obrazek w przygotowaniu ze względu na brak przekierowania na stronę Jakuba Ciszaka.
Rozmieszczenie dźwięku na wszystkich strunach można rozrysować za pomocą dwóch trójkątów.
W ‘pierwszym’ oczywiste jest, że na strunie 1 i 6 dźwięki są takie same, wystarczy tylko zapamiętać, że szukamy dźwięku na strunie 4 (D) i jest on dwa progi dalej.
Brakuje nam jeszcze dźwięku E na strunie 5 (A), 3 (G) oraz 2 (H) (w amerykańskim nazewnictwie B).
Tutaj druga rzecz, którą musimy zapamiętać.
Na 7 progu struny 5(A) mamy dźwięk pustej struny 6 czyli E, teraz aby odnaleźć ten sam dźwięk na strunie 3 przesuwamy się dwa progi dalej, a dla dźwięku E na strunie 2 dwa progi wcześniej. W ten sposób powstaje drugi trójkąt.
Na początku może to wydawać się skomplikowanie, ale wystarczy przez chwilę się przyjrzeć, żeby całość się rozjaśniła.
W ten sposób odnaleźć możemy wszystkie inne dźwięki.
Obrazek w przygotowaniu ze względu na brak przekierowania na stronę Jakuba Ciszaka.
Teraz wystarczy, że będziesz systematycznie uczył się wszystkich dźwięków po kolei.
Zacznij od jednego i ćwicz go na różne sposoby, w różnej kolejności.
Graj i śpiewaj dźwięki, które grasz, to na pewno ułatwi zapamiętywanie. Udowodniono naukowo, że śpiewanie fraz ułatwia ich pamiętanie 🙂
Powodzenia
Autor: Jakub Ciszak
Dźwięk jest jednym z najpowszechniej otaczających nas bodźcem fizycznym, od tysiącleci człowiek kształtował zmysł słuchu, który początkowo pozwalał mu po prostu funkcjonować w przyrodzie. Z czasem funkcje słuchu zostały poszerzone o odbieranie nowego spektrum, jakim jest muzyka. W epoce największego rozkwitu muzyki klasycznej ludzki organizm pokazał swoje niesamowite możliwości wyłapywania najbardziej subtelnych elementarnych składników dźwiękowych. Dzisiaj wiemy, że wśród nas są ludzie obdarzeni tzw. słuchem absolutnym, dla których odchylenie o 2 herce jest karygodnym odstępstwem od normy.
Kiedy zaczynamy rozmawiać o cechach brzmieniowych gitar, w szczególności dobrej jakości gitar akustycznych, szybko osiągamy charakterystyczny punkt, w którym kończą się nam określenia, jakimi moglibyśmy szczegółowo i precyzyjnie opisać to, co słyszymy. Wystarczy posłuchać trzech lutniczych instrumentów o identycznym kształcie pudła rezonansowego, różniących się jedynie rodzajem zastosowanego do budowy drewna. Jak mamy opisać różnice? Słowa typu „ciepłe”, „nieco ostrzejsze”, „wycofane brzmienie” i podobne nie są w stanie oddać tego, co przecież fizycznie słyszymy.
Wyobraźmy sobie w takim razie stan umysłu świadomego i uczciwego projektanta elektroniki dedykowanej dla takich instrumentów. Ten człowiek doskonale wie, że nie ma żadnej możliwości fizycznego obliczenia całego zestawu parametrów niezbędnych do osiągnięcia optimum. Jedynym rozwiązaniem jest precyzyjne i żmudne prototypowanie poparte wieloma miesiącami prób odsłuchowych, w których uczestniczy wiele osób (przecież każdy słyszy nieco inaczej!). Dokładnie taką drogę wybraliśmy i dzisiaj jesteśmy w stanie potwierdzić słuszność tego wyboru. Żadna masowa, optymalna z ekonomicznego punktu widzenia, metoda nie jest w stanie dostarczyć produktu o tak dobrej jakości. Podczas wytwarzania naszych modułów elektronicznych używamy precyzyjnie dobieranych, selekcjonowanych podzespołów wyłącznie najwyższej marki. Każdy produkt jest poddawany precyzyjnym testom zarówno elektronicznym, jak i odsłuchowym. W efekcie otrzymujecie Państwo wysokiej klasy system nagłośnienia, cechujący się kompaktowością, wysoką dobrocią, odpornością na warunki panujące na scenie, zabezpieczony przed wpływem czynników fizycznych oraz przed polem magnetycznym i elektrycznym wprowadzającym częste niekontrolowane zakłócenia sygnału w elektronice gitarowej niskiej jakości. Naszym zdaniem jest to najgorsza z możliwych niespodzianka dla koncertującego muzyka, który zamiast skupić się na emocjach muzycznych oraz kontakcie z Widzem musi walczyć z nagle powstającymi zakłóceniami.
Naszą filozofią jest proste hasło:
ZAINSTALUJ I GRAJ, DELEKTUJĄC SIĘ BRZMIENIEM GITARY!
Gitara klasyczna a akustyczna – różnice
Gitara jest jednym z najpopularniejszych instrumentów, lecz w tym przypadku słowo „gitara” jest sporym uogólnieniem. Instrument ten dzieli się bowiem na gitarę klasyczną, akustyczną, elektryczną oraz basową, a do tego modele mogą różnić się od siebie konstrukcją, na przykład pozwalająca założyć większą liczbę strun. Początkujący gitarzyści decydują się najczęściej na zakup gitary klasycznej lub akustycznej, ponieważ nie wymagają one dodatkowego nagłośnienia w postaci wzmacniacza gitarowego. Gitary te są do siebie na pierwszy rzut oka podobne, jednak zdecydowanie różnią się od siebie brzmieniem. Jak rozróżnić od siebie gitarę klasyczną od akustycznej?
Gitara klasyczna
Gitarę klasyczną najłatwiej poznamy, jeśli przyjrzymy się jej główce. Zdecydowana większość tego typu instrumentów posiada kołeczki ustawione poziomo, na których nawijane są struny. Drugim sposobem jest zwrócenie uwagi właśnie na struny, ponieważ gitara klasyczna powinna posiadać jedynie taki zestaw, który został wykonany z nylonu. Tradycyjny klasyk jest najczęściej polecany dla początkujących muzyków właśnie ze względu na nylonowe struny, które są nieco grubsze od metalowych i stosunkowo łatwo dociska się je do podstrunnicy, dzięki czemu nieprzyzwyczajone do gry palce nie są tak obolałe po dłuższej sesji nauki gry.
Gryf gitary klasycznej łączy się z pudłem na wysokości dwunastego progu, a dodatkowo jest stosunkowo szeroki. Gitara klasyczna niemal zawsze ma ten sam kształt, lecz różni się rozmiarami. Pełnowymiarowy instrument tego typu posiada oznaczenie 4/4. Jeżeli szukamy mniejszej gitary dla dziecka lub osoby o drobnych dłoniach, warto rozważyć zakup modelu z oznaczeniem ¾. Przykładem chętnie wybieranej, pełnowymiarowej gitary klasycznej jest Fender ESC 105.
Gitara akustyczna
Gitara akustyczna jest wyposażona w metalowe struny, dzięki czemu jest ona głośniejsza od gitary klasycznej i nie brzmi tak ciepło. Instrument ten może występować w różnych kształtach, takich jak Dreadnought, zbalansowany Concert, pełen basów Jumbo, czy jasno brzmiący Parlour. Gryf gitary akustycznej łączy się z pudłem na wysokości piętnastego progu, dzięki czemu muzyk ma łatwiejszy dostęp do wyższych dźwięków. Przykładem chętnie wybieranej gitary akustycznej jest Fender CD 60 V3.
W przypadku obu gitar należy zwracać szczególną uwagę na struny, ponieważ mają one bardzo duży wpływ na ostateczne brzmienie instrumentu. Pamiętajmy, że w przypadku gitary klasycznej nie można zakładać metalowych strun przeznaczonych do gitary akustycznej. Mają one silniejszy naciąg niż struny nylonowe, który może spowodować wyginanie się gryfu lub nawet wyrwanie mostka z instrumentu.
Co wpływa na brzmienie gitary elektrycznej?
Gitara elektryczna jest instrumentem, który od lat cieszy się niezmiennie wysoką popularnością. Miłośnicy muzyki sięgają po nią z wielu powodów, takich jak chęć grania w zespole rockowym, spełnienie marzeń o graniu ostrych solówek i ciężkich riffów, miłość do jazzu, bluesa czy wielu innych gatunków muzycznych. Jest to najlepszy dowód na to, że gitara elektryczna jest niesamowicie uniwersalnym instrumentem. Oznacza to również, że wpływ na jej brzmienie ma wiele czynników, a sam wybór instrumentu jest jedynie pierwszym krokiem, jaki należy postawić aby rozpocząć budowanie własnego, niepowtarzalnego brzmienia.
Wybór gitary
Udając się do sklepu muzycznego lub chcąc zamówić instrument drogą online, powinniśmy wcześniej skupić się na dwóch kwestiach. Pierwszą jest maksymalny budżet, jaki można wydać na gitarę elektryczną. Nie jest wielką filozofią, że im więcej funduszy możemy przeznaczyć na zakup, tym lepszy model uda się nabyć, jednak w tym miejscu warto zaznaczyć, że dobra gitara nie musi być droga, a już zwłaszcza, jeśli mówimy o instrumencie dla początkujących. Gitarę elektryczną wartą polecenia kupimy już w okolicy 700 złotych, choć warto podciągnąć budżet do tysiąca lub nawet lekko go przekroczyć.
Drugą kwestią jest to, jakie przetworniki zostały zamontowane w instrumencie, ponieważ to od nich zależy jego brzmienie. Jeżeli zależy nam na graniu ostrego rocka lub metalu, warto zdecydować się na gitarę wyposażoną w przetworniki typu humbucker. Są one szerokie i pozwalają cieszyć się z mocnego przesteruj bez obaw o to, że w dźwięku będą piski i nieczystości. Drugim najpopularniejszym rodzajem przetworników jest rodzaj single-coil. Są one wąskie i charakteryzują się ciepłym, bardzo czystym brzmieniem. Można ich używać również do rocka, jednak przy bardzo ciężkich riffach do brzmienia mogą wkraść się szumy i niechciane przydźwięki. W sklepie muzycznym kupimy jednak również gitary takie jak Ibanez GRG 140, która jest wyposażona w oba rodzaje przetworników.
Nagłośnienie
Sama gitara elektryczna jednak nie wystarczy, ponieważ trzeba ją nagłośnić. Można to zrobić na kilka różnych sposobów, ale najczęściej nagłaśnia się ją za pomocą comba gitarowego, zwanego potocznie piecem lub po prostu wzmacniaczem. Wybierając tego typu sprzęt warto upewnić się, że posiada on w miarę duży głośnik. Wiele tańszych modeli jest wyposażonych w głośnik o średnicy 6,5 cala, lecz w celu uzyskania pełniejszego brzmienia lepszy będzie taki, który ma minimum 8 cali. Wzmacniacze posiadają potencjometry odpowiedzialne za barwę brzmienia, a wiele modeli ma także wbudowane efekty gitarowe. Przykładem pieca o pełnym brzmieniu, jest Kustom KG-112 FX 2.0, który posiada głośnik o średnicy 12 cali, a także efekty reverb i delay.
Rodzaje efektów gitarowych
Gitara elektryczna najczęściej kojarzona jest z rockiem, metalem, ciężkimi riffami i szybkimi, ostrymi solówkami. Nic w tym dziwnego, ponieważ wspomniane gatunki muzyczne rozpropagowały ten instrument na świecie, jednak elektryk równie dobrze sprawdza się także w muzyce jazzowej, bluesie, popie, country i wielu innych. Oznacza to, że gitara elektryczna jest niesamowicie uniwersalna. Jest tak dlatego, że wpływ na jej brzmienie ma wiele czynników. Decydując się na zakup tego instrumentu warto zwracać uwagę na to, jakie posiada przetworniki, jednak to dopiero początek, ponieważ wpływ na brzmienie gitary elektrycznej ma także między innymi wzmacniacz, znany potocznie jako combo lub piec, a także efekty gitarowe.
Przestery
Najlepiej znanym rodzajem efektu gitarowego jest bez wątpienia przester, który jest wbudowany w niemal każdy wzmacniacz gitarowy. To właśnie ten efekt pozwala uzyskać charakterystyczne, ostre brzmienie znane z rocka czy metalu. Przestery dzielą się na trzy podgrupy.
Pierwszą z nich jest distortion, który charakteryzuje się stosunkowo jasnym i bardzo ostrym brzmieniem, które doskonale sprawdza się w metalu. Cenionym przedstawicielem efektu distortion jest ProCo RAT 2.
Następnie mamy efekt typu overdrive, który zazwyczaj brzmi cieplej niż distortion i można go używać także jako boostera. Overdrive także znajdzie zastosowanie w metalu, jednak warto wybierać go również do gatunków takich jak rock czy blues-rock.
Fuzz należy do trzeciej grupy i z trzech przesterów posiada najbardziej charakterystyczne brzmienie. Jest ono bardzo agresywne, wręcz siarczyste. Fuzz możemy usłyszeć na przykład w muzyce zespołu White Stripes. Dobrym przykładem przedstawiającym to charakterystyczne brzmienie jest utwór Dead Leaves and the Dirty Ground.
Efekty modulacyjne
Efekty modulacyjne są w stanie wzbogacić brzmienie gitary, lub zupełnie je zmienić, w zależności od rodzaju efektu i jego ustawień. Wśród nich znajdziemy chorus, który symuluje brzmienie kilku gitar grających jednocześnie, tremolo, dzięki któremu można uzyskać brzmienie podobne do grania i rytmicznego kręcenia potencjometrem odpowiedzialnym za głośność, czy octaver, który dodaje oktawę w górę lub w dół do sygnału gitary.
Reverb i Delay
Jeżeli chcemy wypełnić brzmienie, doskonałym wyborem będzie reverb, zwany pogłosem, delay, który tworzy echo, lub połączenie tych dwóch efektów ze sobą. Przykładem bardzo wygodnego w obsłudze efektu typu delay jest Nux Analog Delay. Na koniec warto zaznaczyć, ze wszystkie efekty można ze sobą łączyć, zwiększając tym samym możliwości kreowania brzmienia.